Fundamentele analyse is de methode die gebruikt wordt om de aantrekkelijkheid van een aandeel te beoordelen door de financiële data te analyseren die fundamenteel zijn voor het bedrijf. Dat betekent dus voor de fundamentele analyse enkel die variabelen gebruikt worden die rechtstreeks verbonden zijn met het bedrijf zelf, zoals de inkomsten, de dividenden en de verkoop. Beleggers proberen zo de vooruitzichten voor de toekomst te achterhalen.
Fundamentele analyse houdt dus geen rekening met de algemene staat van de markt, enkel en alleen met het bedrijf zelf om zo vast te stellen of het aandeel gekocht of verkocht moet worden.
Volgens sommigen zou de methode irrelevant of onjuist zijn. Volgens bepaalde groepen is fundamentele analyse niet zinvol omdat de waarde van een aandeel voor een groot deel al afhangt van de financiële cijfers van een bedrijf. In andere woorden, het heeft geen zin de financiële data te onderzoeken om er nieuwe dingen uit te leren. Iedereen heeft immers toegang tot dezelfde financiële informatie. Anderen vinden dan weer dat fundamentele analyse geen wetenschappelijke benadering is. Het is moeilijk een duidelijk beeld van de waarde van een bedrijf te krijgen als er zoveel andere factoren meetellen zoals het management van het bedrijf en de concurrentie.
Maar de meeste individuele beleggers en professionele investeerders denken dat fundamentele analyse wel nuttig is, ofwel alleen gebruikt, ofwel in combinatie met andere technieken. Als je besluit gebruik te maken van fundamentele analyse, zul je al snel merken dat de jaarrekening (de resultatenrekening, de balans en het kasstroomoverzicht) onontbeerlijke bronnen zijn.
Getallen die vaak gebruikt worden voor een fundamentele analyse, zijn de winstgroei (earnings growth), winst per aandeel (earnings per share), Koers/Winstverhouding (P/E ratio), de omzet (volume) de price to sales ratio.
Een van de belangrijkste factoren is de winstgevendheid van het aandeel en de groei ervan in het laatste kwartaal. De winst per aandeel is een belangrijke graadmeter voor de financiële kracht van een bedrijf. Voor dit cijfer wordt de winst gedeeld door het aantal uitstaande aandelen.
De earnings per share rank meet de winstgroei of de daling over de twee opeenvolgeden kwartalen in verhouding tot dezelfde kwartalen een jaar eerder. Dat cijfer kan men vergelijken met de groei over de laatste jaren en met vergelijkbare bedrijven.
De Koers/Winstverhouding zegt op zich niet zoveel, maar kan wel goed vergeleken worden met andere aandelen uit dezelfde sector. De koers/winst verhouding wordt berekend door de huidige koers van het aandeel te delen door de winst per aandeel. Zo kun je onder andere nagaan of het aandeel relatief duur of goedkoop is ten opzichte van andere aandelen uit dezelfde sector.
De price to sales ratio geeft ons een beeld van of een aandeel onder- of overgewaardeerd is. Daarbij worden eerst de verkopen per aandeel berekend, de daarna gedeeld worden door de koers van het aandeel.
De omzet van het aandeel duidt op het aantal dat dagelijks verhandeld wordt. Verandert dit getal, dan duidt dat vaak op een koerswijziging.
Dit bericht is gepost op 2 juli 2008 om 14:24 uur en is geplaatst in Beleggen en investeren.