Het eindrendement van investeringen wordt vaak bepaald door de ontwikkeling van wisselkoersen, die de concurrentiekracht van ondernemingen bepalen. Hoewel de meeste Europese beleggers vaak enkel aandelen of obligaties uit de eurozone kopen, is het niet ongewoon dat ze ook aandelen kopen buiten die zone.
De meeste grote Belgische ondernemingen hebben ook vestingen en relaties in het buitenland. Zo is het goed mogelijk dat een Belgisch bedrijf in eigen land of zone haast een monopolie heeft, maar fel strijd levert met een bedrijf in Azië of Amerika.
De wisselkoers is de prijs van een valuta uitgedrukt in een andere valuta of anders gezegd: de ruilverhouding tussen twee verschillende munten op de valutamarkt. Omdat de valutamarkt één van de meest veranderlijke markten ter wereld is, worden de verschillende wisselmarkten dagelijks aangepast.
In je financiële krant kan je dan de wijzigingen van de wisselkoersen volgen. De wisselkoersen die in de krant staan zijn referentiekoersen, gepubliceerd door de Europese Centrale Bank.
Kort gezegd: alle factoren die een invloed hebben op de verhouding tussen vraag en aanbod, kunnen van invloed zijn op de wisselkoersen. De politieke stabiliteit en de economische toestand van een land, de groei en de onafhankelijkheid van de centrale bank zijn maar enkele redenen. Hieronder vind je de belangrijkste factoren.
• De handelsbalans: dat is de verhouding tussen de in- en uitvoer van een land. Zolang er meer uitgevoerd wordt dan ingevoerd, blijft deze positief. Maar van zodra de handelsbalans negatief wordt (export < import), zal de eigen valuta in waarde dalen. Het land zal dan meer vreemde valuta moeten aankopen om importgoederen te kunnen betalen.
• De rente: hoe hoger de rente van een land, hoe meer (vreemde) beleggers, en dus kapitaal, ze aantrekken. De eigen munt wordt ondersteund door het ingevoerde kapitaal, waardoor de muntkoers zal stijgen en dus sterker wordt.
Let wel op: laat je niet enkel door de hoge rente beïnvloeden. Als een rente zeer hoog staat, is dat negatief voor de munt op lange termijn. Deze zal immers niet meer gedekt zijn.
• De koopkracht: wat je aan goederen en diensten kan kopen met een gegeven hoeveelheid geld. Volgens de koopkrachtpariteit kan je het relatieve prijspeil van de goederen en diensten in twee landen afleiden uit de wisselkoers tussen de munten van die twee landen. Als een product of dienst goedkoper is in hete ene land, zal het andere land dat ook daar kopen en vice versa. Met invoer- en uitvoertaksen en transportkosten wordt wel geen rekening gehouden.
Dit bericht is gepost op 10 maart 2008 om 12:15 uur en is geplaatst in Beleggen en investeren.