De bekendmaking van bedrijfsresultaten, overnames of belangrijke bedrijfsinfo is niet meer het enige motief dat de verschillende beurskoersen bepaalt. De analyserapporten en beoordelingen, die de banken dagelijks uitgeven, zijn minstens even belangrijk. Maar als een verstandig belegger weet je dat je niet blindelings op die rapporten en beoordelingen mag vertrouwen.
Een buy side-analist is iemand die in dienst is bij een grote belegger. Zijn onderzoek is voor intern gebruik en wordt niet openbaar gemaakt. Een sell side-analist doet ongeveer hetzelfde onderzoek als een buy side-analist, maar maakt zijn resultaten wel bekend aan beleggers.
Omdat de onderzoeken van buy side-analisten intern blijven, zijn ze zeer accuraat en betrouwbaar. Een sell side-analist moet zo veel mogelijk beleggers lokken naar het bedrijf van zijn huidige werkgever en is daarom sneller geneigd de cijfers positief aan te passen om een hogere commissie op te strijken.
Een onderzoek of analistenrapport wordt meestal besloten met een rating (aanbeveling) en een koersdoel, de koers die nagestreefd wordt op één jaar tijd. De berekening van die rating gebeurt volgens verschillende werkwijzen.
Je hebt twee soorten ratings: absolute ratings en relatieve ratings. De absolute ratings houden enkel rekening met de ‘echte’ waarde van het aandeel terwijl relatieve ratings aandelen vergelijken met de sector waarin ze thuishoren of met een beursindex.
Het is niet altijd even verstandig om een vergelijking te maken met sectorgenoten, zoals recent weer het geval is. Zulke vergelijkingen leggen een mogelijke overwaardering naast zich neer, wat uiteindelijk leidt tot een massale aankoop van waardeloze aandelen.
Ook het optellen van de waarde van alle bedrijfsonderdelen, de zogenaamde ‘som van de delen’ is populair. Dat is gevaarlijk omdat je een bedrijf nu eenmaal niet in stukken kan kappen en al snel een foutieve analyse voorgeschoteld krijgt. Een som van de delen is enkel handig hulpmiddel voor prijsberekeningen bij overnames.
Het is ook al meermaals aangetoond dat er afwijkingen zijn tussen ratings en koersdoelen. Analisten willen niet altijd meteen hun ratings aanpassen. Door die aarzeling kunnen hun aanbevelingen verouderd zijn ten opzichte van de (snelle) beurswijzigingen.
Dit bericht is gepost op 10 maart 2008 om 12:29 uur en is geplaatst in Beleggen en investeren.